Tuurlijk gebeurt het wel eens dat je het als werkgever niet eens bent met de politieke kleur van een sollicitant of medewerker. Diegene kan fervente aanhanger zijn van een extreemrechtse partij, of lid van een communistische groepering. Maar een andere politieke voorkeur mag geen reden zijn voor ongelijke behandeling op het werk, in het onderwijs of bij het kopen van goederen en diensten.
Soms mag je wel eisen stellen aan de politieke gezindheid van kandidaten. Dat is bijvoorbeeld het geval bij sommige bestuurs- of adviesfuncties bij de overheid.
Het College voor de Rechten van de Mens heeft verschillende oordelen uitgesproken over ongelijke behandeling op grond van politieke overtuiging. Het is verboden als werkgever om onderscheid te maken enkel op basis van iemands politieke overtuiging. Een paar voorbeelden van verboden onderscheid zijn:
- Een mediabedrijf die geen arbeidsovereenkomst aangaat met een vrouw omdat zij in het verleden lid is geweest van een extreemrechtse partij
- Een juridisch bedrijf wijst een man af voor een functie, op grond van zijn politieke overtuiging. Trigger is de nevenactiviteit van de sollicitant: hij is bestuurslid bij GroenLinks. De werkgever vreest dat ‘dit veelvuldig tot discussies zou kunnen leiden’ en ‘dat de man daarom toch niet de juiste kandidaat voor dit bedrijf is.’
Onderscheid, maar niet verboden:
- Een docent, tevens PVV-aanhanger, wordt geschorst nadat deze op Twitter het bericht plaatst: ‘De islam is geen geloof maar een barbaarse achterlijkheid’. De school is hierbij in het gelijk gesteld. In Nederland geldt er vrijheid van meningsuiting, maar indien je je werkgever schaadt met uitspraken mag je werkgever tot disciplinaire actie overgaan.
Nuttige links voor meer informatie:
http://www.wervingenselectiegids.nl/discriminatie-thema-s/politieke-overtuiging
